Μια μπαλάντα σ' εμάς τους μαλάκες

Σ' ένα μαύρο κρανίο
έριξα το δάκρυ μου
εκεί το κρυψα, θέλοντας
να το προφυλάξω.

Εκεί ίσως το ψέμα,
η υποκρισία,
η παρακμή
να μην μπορέσουν να το
φτάσουν.

Μια μαύρη κόλαση
είναι όλα.
Μίσος είναι.

Η αγάπη είναι κάτι
το θεωρητικό,
η αλληλεγγύη κάτι
σαχλό,
η συντροφικότητα κάτι
το γραφικό.
Κάτι για λίγους,
και χαζούς.


Γι' αυτούς που νομίζουν
πως η Χιονάτη δεν έπαιρνε
πίπες.

Γι' αυτούς
που δεν καταλαβαίνουν
το δάκρυ των νάνων.

Γι' αυτούς που νομίζουν
πως δεν υπάρχει ψυχή.

Για τους ΜΑΛΑΚΕΣ!